Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας, η οποία επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Εμφανίζεται όταν ο προστατευτικός χόνδρος που προστατεύει τα άκρα των οστών φθείρεται με την πάροδο του χρόνου.
Αν και η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να βλάψει οποιαδήποτε άρθρωση, η διαταραχή επηρεάζει συχνότερα τις αρθρώσεις στα χέρια, τα γόνατα, τα ισχία και τη σπονδυλική στήλη.
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας μπορούν συνήθως να αντιμετωπιστούν, αν και η βλάβη στις αρθρώσεις δεν μπορεί να αντιστραφεί. Η παραμονή σε δραστηριότητα, η διατήρηση υγιούς βάρους και η λήψη ορισμένων θεραπειών μπορεί να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και να βοηθήσουν στη βελτίωση του πόνου και της λειτουργίας των αρθρώσεων.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας συχνά αναπτύσσονται αργά και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Τα σημεία και συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας περιλαμβάνουν:
Πόνο. Οι προσβεβλημένες αρθρώσεις μπορεί να πονάνε κατά τη διάρκεια ή μετά από κίνηση.
Ακαμψία. Η δυσκαμψία των αρθρώσεων μπορεί να είναι πιο αισθητή κατά το ξύπνημα ή μετά από περίοδο αδράνεια;.
Ευαισθησία. Η άρθρωσή σας μπορεί να είναι ευαίσθητη όταν ασκείτε ελαφριά πίεση σε αυτήν ή κοντά της.
Απώλεια ευλυγισίας. Μπορεί να μην μπορείτε να κινήσετε την άρθρωσή σας σε όλο το εύρος της κίνησής της.
Αίσθηση τριξίματος. Μπορεί να αισθάνεστε μια αίσθηση τριξίματος όταν χρησιμοποιείτε την άρθρωση και μπορεί να ακούτε σκάσιμο ή κρακ.
Οστεόφυτα. Αυτά τα επιπλέον κομμάτια οστού, μπορεί να σχηματιστούν γύρω από την πάσχουσα άρθρωση.
Οίδημα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε φλεγμονή των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση.
Αιτίες
Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που προστατεύει τα άκρα των οστών στις αρθρώσεις σας φθείρεται σταδιακά. Ο χόνδρος είναι ένας σταθερός, ολισθηρός ιστός που επιτρέπει την κίνηση των αρθρώσεων σχεδόν χωρίς τριβή.
Τελικά, αν ο χόνδρος φθαρεί εντελώς, τα οστά θα τρίβονται μεταξύ τους.
Η οστεοαρθρίτιδα αναφέρεται συχνά ως ασθένεια φθοράς. Εκτός όμως από τη διάσπαση του χόνδρου, η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει ολόκληρη την άρθρωση. Προκαλεί αλλαγές στο οστό και φθορά των συνδετικών ιστών που συγκρατούν την άρθρωση και συνδέουν τους μύες με τα οστά. Προκαλεί επίσης φλεγμονή του περιβλήματος της άρθρωσης.
Διάγνωση
Κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης, ο γιατρός σας θα ελέγξει την προσβεβλημένη άρθρωση για ευαισθησία, οίδημα, ερυθρότητα και δυσκαμψία.
Απεικονιστικές εξετάσεις
Για να λάβει εικόνες της πάσχουσας άρθρωσης, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει:
Ακτίνες Χ. Ο χόνδρος δεν φαίνεται στις ακτινογραφίες, αλλά η απώλεια χόνδρου αποκαλύπτεται από τη στένωση του χώρου μεταξύ των οστών της άρθρωσής σας. Μια ακτινογραφία μπορεί επίσης να δείξει οστικές αποφύσεις γύρω από μια άρθρωση.
Μαγνητική τομογραφία (MRI). Μια μαγνητική τομογραφία (MRI) χρησιμοποιεί ραδιοκύματα και ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο για να παράγει λεπτομερείς εικόνες των οστών και των μαλακών ιστών, συμπεριλαμβανομένου του χόνδρου. Μια μαγνητική τομογραφία δεν είναι συνήθως απαραίτητη για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας, αλλά μπορεί να βοηθήσει στην παροχή περισσότερων πληροφοριών σε πολύπλοκες περιπτώσεις.
Εργαστηριακές εξετάσεις
Η ανάλυση του αίματος ή του αρθρικού υγρού σας μπορεί να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Εξετάσεις αίματος. Αν και δεν υπάρχει εξέταση αίματος για την οστεοαρθρίτιδα, ορισμένες εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στον αποκλεισμό άλλων αιτιών πόνου στις αρθρώσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Ανάλυση αρθρικού υγρού. Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει μια βελόνα για να αντλήσει υγρό από μια προσβεβλημένη άρθρωση. Το υγρό εξετάζεται στη συνέχεια για φλεγμονή και για να διαπιστωθεί εάν ο πόνος σας προκαλείται από ουρική αρθρίτιδα ή λοίμωξη και όχι από οστεοαρθρίτιδα.
Θεραπεία
Η οστεοαρθρίτιδα δεν μπορεί να αντιστραφεί, αλλά οι θεραπείες μπορούν να μειώσουν τον πόνο και να σας βοηθήσουν να κινείστε καλύτερα.
Φάρμακα
Τα φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας, κυρίως του πόνου, περιλαμβάνουν:
Ακεταμινοφαίνη. Η ακεταμινοφαίνη έχει αποδειχθεί ότι βοηθά ορισμένα άτομα με οστεοαρθρίτιδα που έχουν ήπιο έως μέτριο πόνο. Η λήψη περισσότερης από τη συνιστώμενη δόση ακεταμινοφαίνης μπορεί να προκαλέσει ηπατική βλάβη.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χωρίς συνταγή (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη που λαμβάνονται στις συνιστώμενες δόσεις, συνήθως ανακουφίζουν τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας.
Τα ΜΣΑΦ μπορεί να προκαλέσουν στομαχικές διαταραχές, καρδιαγγειακά προβλήματα, αιμορραγικά προβλήματα, ηπατική και νεφρική βλάβη. Τα ΜΣΑΦ ως τζελ, που εφαρμόζονται στο δέρμα πάνω από την πάσχουσα άρθρωση, έχουν λιγότερες παρενέργειες και μπορεί να ανακουφίσουν.
Ντουλοξετίνη (Cymbalta). Συνήθως χρησιμοποιείται ως αντικαταθλιπτικό, αυτό το φάρμακο έχει επίσης εγκριθεί για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου, συμπεριλαμβανομένου του πόνου της οστεοαρθρίτιδας.
Φυσικοθεραπεία.
Ένας φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας δείξει ασκήσεις για την ενδυνάμωση των μυών γύρω από την άρθρωσή σας, την αύξηση της ευελιξίας σας και τη μείωση του πόνου. Η τακτική ήπια άσκηση που κάνετε μόνοι σας, όπως το κολύμπι ή το περπάτημα, μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική.
Χειρουργική αντιμετώπιση και ειδικές θεραπείες
Εάν οι συντηρητικές θεραπείες δεν βοηθήσουν, ίσως θελήσετε να εξετάσετε θεραπείες όπως:
Ενέσεις κορτιζόνης. Οι ενέσεις ενός κορτικοστεροειδούς στην άρθρωσή σας μπορεί να ανακουφίσουν τον πόνο για μερικές εβδομάδες. Ο γιατρός σας προκαλεί αναισθησία στην περιοχή γύρω από την άρθρωσή σας, στη συνέχεια τοποθετεί μια βελόνα στο χώρο μέσα στην άρθρωσή σας και χορηγεί φάρμακο. Ο αριθμός των ενέσεων κορτιζόνης που μπορείτε να λάβετε κάθε χρόνο περιορίζεται γενικά σε τρεις ή τέσσερις, επειδή το φάρμακο μπορεί να επιδεινώσει τη βλάβη της άρθρωσης με την πάροδο του χρόνου.
Ενέσεις λίπανσης. Οι ενέσεις υαλουρονικού οξέος μπορεί να ανακουφίσουν από τον πόνο παρέχοντας κάποια απορρόφηση στο γόνατό σας, αν και ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι αυτές οι ενέσεις δεν προσφέρουν μεγαλύτερη ανακούφιση από το εικονικό φάρμακο. Το υαλουρονικό οξύ είναι παρόμοιο με ένα συστατικό που βρίσκεται κανονικά στο υγρό των αρθρώσεών σας.
Επαναπροσαρμογή των οστών. Εάν η οστεοαρθρίτιδα έχει βλάψει τη μία πλευρά του γόνατός σας περισσότερο από την άλλη, μια οστεοτομία μπορεί να βοηθήσει. Σε μια οστεοτομία γόνατος, ο χειρουργός κόβει το οστό είτε πάνω είτε κάτω από το γόνατο και στη συνέχεια αφαιρεί ή προσθέτει μια σφήνα οστού. Αυτό μετατοπίζει το βάρος του σώματός σας μακριά από το φθαρμένο τμήμα του γόνατός σας.
Αντικατάσταση άρθρωσης. Στη χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης άρθρωσης, ο χειρουργός αφαιρεί τις κατεστραμμένες επιφάνειες της άρθρωσης και τις αντικαθιστά με πλαστικά και μεταλλικά μέρη. Οι χειρουργικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν τη λοίμώξη και τη θρόμβωση. Οι τεχνητές αρθρώσεις μπορεί να φθαρούν ή να χαλαρώσουν και ίσως χρειαστεί τελικά να αντικατασταθούν.
Συμπληρωματική ιατρική
Οι θεραπείες συμπληρωματικής ιατρικής έχουν δείξει ότι είναι υποσχόμενες για την οστεοαρθρίτιδα και περιλαμβάνουν:
Βελονισμός. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι ο βελονισμός μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και να βελτιώσει τη λειτουργία σε άτομα που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Κατά τη διάρκεια του βελονισμού, λεπτές βελόνες εισάγονται στο δέρμα σας σε ακριβή σημεία του σώματός σας.
Γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη. Οι μελέτες για αυτά τα συμπληρώματα διατροφής είναι αντικρουόμενες. Μερικές έχουν βρει οφέλη για τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα, ενώ οι περισσότερες δείχνουν ότι αυτά τα συμπληρώματα δεν λειτουργούν καλύτερα από ένα εικονικό φάρμακο. Η γλυκοζαμίνη και η χονδροϊτίνη μπορεί να αλληλεπιδράσουν με αντιπηκτικά όπως η βαρφαρίνη και να προκαλέσουν αιμορραγικά προβλήματα.
Αβοκάντο-σογιέλια μη σαπωνοποιήσιμα. Αυτό το συμπλήρωμα διατροφής - ένα μείγμα ελαίων αβοκάντο και σόγιας - χρησιμοποιείται ευρέως στην Ευρώπη για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος και του ισχίου. Δρα ως αντιφλεγμονώδες και ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να επιβραδύνει ή ακόμη και να αποτρέψει τη βλάβη των αρθρώσεων.
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Τα ωμέγα-3, που βρίσκονται στα λιπαρά ψάρια και στα συμπληρώματα ιχθυελαίου, μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πόνο και στη βελτίωση της λειτουργίας της άρθρωσης.