Αθανάσιος Κωνσταντέλιας
MD MPH  
Νευροχειρουργός

Η νόσος Paget θεωρείται συχνά μεταβολική νόσος των οστών και χαρακτηρίζεται από αύξηση της οστεοβλαστικής και οστεοκλαστικής δραστηριότητας.

 

Η σπονδυλική στήλη είναι η δεύτερη πιο συχνή περιοχή που προσβάλλεται, ενώ η πύελος είναι η πρώτη και μπορεί να προκληθεί πόνος στην ράχη, στένωση και νευρικός τραυματισμός.

​

Η Νόσος του Paget είναι μια νόσος που επηρεάζει κυρίως τα οστά του κρανίου, της σπονδυλικής στήλης, της λεκάνης και του σκελετού.

 

Οι ασθενείς θα παραπονεθούν για συμπτώματα ανάλογα με την έκταση της νόσου τους.

 

Ο οστικός πόνος οφείλεται σε οστεόλυση και επιδεινώνεται τη νύχτα ή με την επιβάρυνση με βάρος. 

 

Λόγω της αλλαγής της μεταβολικής δραστηριότητας των οστών, ο κλινικός ιατρός μπορεί επίσης να αισθανθεί αυξημένη θερμότητα κατά την ψηλάφηση της προσβεβλημένης περιοχής, συχνά δευτερογενώς λόγω της αυξημένης αγγείωσης της περιοχής.

 

Μετά την αρχική παρουσίαση, η Νόσος του Paget σπάνια εξαπλώνεται, καθώς περιορίζεται στα προσβεβλημένα οστά κατά τη στιγμή της διάγνωσης.

​

Θεραπείες

​

Η Νόσος του Paget αντιμετωπίζεται κυρίως συντηρητικά με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη ή με θεραπεία με διφωσφονικά για την αναστολή της οστεοκλαστικής δραστηριότητας.

 

Η καλσιτονίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράγοντας δεύτερης γραμμής σε ανθεκτικές περιπτώσεις. Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν σχετικά καλό έλεγχο της νόσου με αυτά τα φάρμακα. 

​

Οι χειρουργικές ενδείξεις για τη Νόσο του Paget είναι δευτερεύουσες λόγω των συνεπειών της αναδιαμόρφωσης και της υπερτροφίας στη σπονδυλική στήλη. Η στένωση και η μυελοπάθεια αντιμετωπίζονται με οπίσθια αποσυμπίεση και σταθεροποίηση (σπονδυλοδεσία).

 

Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι αλλοιώσεις της νόσου Paget μπορεί επίσης να υποστούν κακοήθη μετασχηματισμό σε σάρκωμα, γεγονός που δικαιολογεί εκτομή. Λόγω της αυξημένης μεταβολικής δραστηριότητας του οστού στη νόσο του Paget, συνιστάται προεγχειρητική θεραπεία με καλσιτονίνη ή διφωσφονικά για τη μείωση της αγγείωσης και τον περιορισμό της διεγχειρητικής αιμορραγίας.

​